Focus

Սոցիալական թեթևություն / դյուրացում

Սա մի այնպիսի էֆեկտ է, որի ժամանակ անհատի վարքագիծը փոխվում է՝ այլ մարդկանց ներկայության ազդեցությամբ: Փոփոխության ժամանակ բարձրանում է ակտիվությունը, և արթնանում են էմոցիաները:

Ենթադրվում է, որ միայնության մեջ մարդն ավելի հանգիստ է զգում իրեն ու չի անհանգստանում այն մասին, թե իր վարքագիծն ինչպես է ընկալվում կողքից: Բայց երբ հայտնվում է օտար մեկը, վարքագիծը սկսում է կախված լինել սոցիալական գնահատականից: Այդ ժամանակ մարդը ունակ է ավելի հաջող կատարել իր առջև դրված առաջադրանքները, քան կաներ դա միայնակ լինելու դեպքում:

Դևիդ Մայերսի « Սոցիալական հոգեբանություն » գրքից

Ծանոթացեք... աշխարհում առաջին էկզոկմախքն է, որը կրում է Hardyman անվանումը ))

Վերջինս պատրաստվել է 1965 թվականին, ամերիկական General Electric կազմակերպության կողմից։ Այն կշռում էր 650 կիլոգրամ և կարողանում էր բարձրացնել մոտ 110 կիլոգրամ բեռ 😎

Այս էկզոկմախքի ծրագիրը, սակայն, չշարունակվեց, քանի որ այն այդքան էլ պրակտիկ չէր ու ուներ մի շարք թերություններ, որոնք կարող էին վնասել այն կրողին։

Հետագայում էկզոկմախքները ավելի բարելավվեցին և ստացան տարբեր կիրառումներ՝ բժշկական, ռազմական և այլ ոլորտներում ))

Լուսանկարում պատկերված տարբեր դիրքերում գտնվող այս եռանկյունիների մեջ կա նաև մեկ այլ՝ սրտաձև պատկեր...

Փորձեք հնարավորինս ուշադիր նայել նկարին ու գտնել այն։ Առաջադրանքի կատարման ժամանակը 10֊15 վայրկյան է ⏳

Նմանատիպ վարժությունները զարգացնում են արագ կարդալու ունակությունը, քանի որ երկուսի դեպքում էլ չափազանց ուժեղ կենտրոնացում է հարկավոր ունենալ ))

Եթե ստացվեց գտնել այն՝ դրեք ❤
Իսկ եթե ոչ՝ դրեք 🤔

« Թարթելը կենսական կարևորություն ունեցող գործողություն է։

Երբ մենք փակում ենք աչքերը, առաջանում է միկրոդադար, որը ապաակտիվացնում է ուշադրությունը և թույլ է տալիս մի պահ թարմացնել ընկալումը։ Այդ պատճառով թարթելը կարող է մեզ մեկ վայրկյանով շեղել նպատակից, որը ծնվել էր կենտրոնացված մտածողությունից։

Սակայն, երբեմն լինում է այնպես, որ երբ մենք նպատակաուղղված փակում ենք աչքերը, այն օգնում է, որպեսզի ավելի խորը կենտրոնանանք... Իզուր չէ, որ պատասխանների փնտրտուքի վրա կենտրոնանալիս, մենք հաճախ թեքում ենք հայացքը կամ փակում ենք աչքերը, որպեսզի չշեղվենք »։

Հեղինակ՝ Բարբարա Օաքլի

« Դեղատուն հոգու համար ». բիբլիոթերապիա ))

Գրերի բուժող հատկությունների մասին, ամենայն հավանականությամբ, հասկացել են դեռևս մ.թ.ա. 1300-ական թվականներին: Հենց դրա համար էլ, հավանաբար, Ռամզես Երկրորդ փարավոնի գրադարանի վրա գրված էր « Դեղատուն հոգու համար »...

Այս երևույթն այժմ արդեն բնորոշվում է հատուկ տերմինով՝ բիբլիոթերապիա, որը գործածության մեջ է դրվել 1916 թվականից ամերիկացի հետազոտող Քրոզերսի կողմից ))

Այն իրենից ներկայացնում է թերապիայի տեսակ, որի ժամանակ հոգեբանական բարդ խնդիրները բուժվում են հատուկ ընտրված գրականություն ընթերցելու միջոցով: Ընդ որում, ընտրված գրականությունը կարող է լինել թե՛ գիտահանրամատչելի, թե՛ գեղարվեստական 📚

Գրականության ցանկը, որը պետք է կարդա բիբլիոթերապիայով բուժվողը, ընտրվում է հատուկ մասնագետի կողմից, որը դա անելիս հաշվի է առնում նրա հոգեբանական վիճակը, տարիքը և մի շարք այլ գործոններ, ապա ընթերցված գրքերը բուժվողը և մասնագետը միասին քննարկում են ու վերլուծում ))

#Մտածողություն

« Պաշտոնյաների մեծ մասը, շատ գիտնականներ և բիզնես դպրոցների, գրեթե, բոլոր շրջանավարտները կարծում են, որ եթե հավաքեն բավարար քանակությամբ տվյալներ, ապա դրանցից, վերջիվերջո, կծնվի նոր գաղափար:

Ցավոք, այս ենթադրությունը ամբողջովին սխալ է: Ուղեղը կարող է տեսնել միայն այն, ինչը պատրաստ է տեսնել: Տվյալների վերլուծությունը վերլուծողին թույլ է տալիս ընտրել իր գաղափարների ցանկում արդեն գոյություն ունեցողներին այն մեկը, որը ավելի շատ է համապատասխան տվյալ դեպքին:

Բայց տվյալների վերլուծությունը չի կարող հրահրել նոր գաղափարի առաջացում:

Եթե դուք, իրոք, ուզում եք ինչ-որ նոր բան ստեղծել, ապա դա չպետք է փնտրեք արտաքին տվյալների մեջ, այլ պետք է փնտրեք ձեր գլխում, հետո ստուգեք ձեր ենթադրությունը՝ համեմատելով այն արտաքին տվյալների հետ »:

Հեղինակ՝ հոգեբան, ոչ ստանդարտ մտածողության հիմնադիր Էդուարդ դե Բոնո ))

Հ.Գ. Դե Բոնոն ցանկանում է նշել, որ եթե փորձեք փնտրել նոր գաղափար արդեն գոյություն ունեցողների մեջ, ապա, դժվար թե, այն գտնեք: Եթե ուզում եք իրապես նոր բան մտածել, ապա պետք է փնտրեք գոյություն ունեցող տվյալներից դուրս՝ հետո ստուգեք դրա հավաստիությունը ըստ գոյություն ունեցող տվյալների ))

Քանի որ հարցմանը մասնակցածներից շատերը ընտրել էին « հոգեբանություն » ու « հոգեբանական էֆեկտներ » թեմաները, սկսենք հենց այստեղից :)

Իսկ այս անգամ ծանոթանանք Տետրիսի էֆեկտին ))

Մեր մանկության այս խաղին, որը դեռ այսօր էլ մնում է մի մասի օրվա անբաժան մասը, հավանաբար, բոլորս էլ ծանոթ ենք ))

Իսկ հիշո՞ւմ եք, թե ինչ էր տեղի ունենում, երբ այն խաղալիս « չափն անցնում էինք »... անգամ այն անջատելուց հետո այդ գունավոր պատկերները դեռ շարունակում էին մնալ մեր աչքերի առջև, ու սկսում էինք տարբեր կոմբինացիաներ մտածել՝ դրանց դասավորելու հետ կապված 😃

Պարզվում է՝ այս երևույթն այնքան տարածված է եղել, որ հոգեբանության մեջ նույնիսկ առանձին տերմինով է հանդես գալիս՝ Տետրիսի էֆեկտ կամ Տետրիսի սինդրոմ ))

Տետրիսի էֆեկտը, չնայած կոչվում է հենց այդ խաղի անունով, բայց իրականում ընդհանրական է՝ բոլոր համակարգչային խաղերի համար: Այսպես ուրեմն, սրանով է բնութագրվում այն երևույթը, երբ ինչ-որ գործողությանը բավականին շատ ժամանակ նվիրելուց հետո այն դառնում է մեր մտքերի, երազների, մտապատկերների անբաժան մասը...

Իրականում, սա միայն համակարգչային խաղերին չէ, որ վերաբերում է, այլ ցանկացած գործողության, որին նվիրում ենք բավականին երկար ժամանակ. Ռուբիկի կուբիկի սիրահարները նույնպես ունենում են այս էֆեկտը, այն հեռու չէ նաև երկար ժամանակ թվերի հետ գործ ունեցող մաթեմատիկոսներից ու նոտաներին նայող երաժիշտներից, ու այսպես շարունակ... 🤷

Եկեք տեսնենք, թե որքան հաճախ է այն հանդիպում մեզ մոտ.
Եթե երբևէ ունեցել եք այս էֆեկտը, ապա դրեք գրառմանը՝ ❤️
Իսկ եթե ոչ, ապա դրեք՝ 😎

« Որպեսզի ինֆորմացիան աշխատանքային հիշողությունից տեղափոխվի երկարաժամկետ հիշողություն, անհրաժեշտ է որոշակի ժամանակ: Դրան կարող է օգնել որոշակի ընդմիջումներ տալով կրկնությունը: Դա մի քանի օր ձգվող կրկնությունն է այն նյութի, որըը դուք ցանկանում եք հիշել ( օրինակ՝ օտարալեզու նոր բառ կամ ինչ-որ առաջադրանք կատարելու նոր մեթոդ ):

Եթե վերադառնաք արդեն սովորած նյութին մեկ օր հետո, այսինքն՝ գործընթացը ձգձգեք մինչև մի քանի օր, կստանաք այլ արդյունք, քան եթե ընտրեք սովորելու այլ սխեմա:

Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ եթե ինչ-որ նյութ հիշելու համար այն մի գիշերվա ընթացքում կրկնեք 20 անգամ, արդյունքները կլինեն շատ ավելի վատ, քան այն դեպքում, եթե կրկնեք նույն 20 անգամը մի քանի օրվա կամ մի քանի շաբաթվա ընթացքում »:

Բարբարա Օակլիի « Մտածիր, ինչպես մաթեմատիկոսը գրքից » ))